ในไม่ช้าการเปลี่ยนผ่านก็แซงหน้าการโยกเยกเป็นกลยุทธ์เว็บสล็อตแตกง่ายการค้นหาดาวเคราะห์ที่มีผลมากที่สุด ส่วนใหญ่ต้องขอบคุณการเปิดตัวกล้องโทรทรรศน์อวกาศเคปเลอร์ ของนาซ่า ในเดือนมีนาคม 2552
ภารกิจของเคปเลอร์คือการค้นหาโลกอื่น อย่าง ชัดเจน เป็นเวลาเกือบสี่ปีที่กล้องโทรทรรศน์ได้จ้องไปที่ดาว 170,000 ดวงบนท้องฟ้าเพียงผืนเดียวเพื่อจับดาวเคราะห์ที่เคลื่อนผ่านให้ได้มากที่สุด โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ผู้ปฏิบัติงานกำลังหวังให้ดาวเคราะห์ขนาดเท่าโลกในวงโคจรคล้ายโลกรอบดาวฤกษ์คล้ายดวงอาทิตย์ ซึ่งเป็นสถานที่ซึ่งสิ่งมีชีวิตสามารถจินตนาการได้
ปีต่อมาเป็นเวลาเฟื่องฟูสำหรับผู้ค้นหาดาวเคราะห์ เมื่อสิ้นสุดระยะเวลาเกือบ 10 ปี
เคปเลอร์ได้ยืนยันดาวเคราะห์เกือบ 2,700 ดวงและดาวเคราะห์ที่มีศักยภาพอีกหลายพันดวง การค้นพบนี้ไปไกลกว่าดาวพฤหัสร้อนถึงโลกที่มีขนาดเท่าโลกและดาวเคราะห์ใน “เขตที่เอื้ออาศัยได้” ซึ่งอุณหภูมิอาจเหมาะสมกับน้ำที่เป็นของเหลว
การค้นพบเกิดขึ้นอย่างรวดเร็วจนโลกใบใหม่หยุดเป็นข่าว ข้อมูลของเคปเลอร์เปลี่ยนจากการเปิดเผยโลกใหม่ทีละคนเป็นการสำรวจสำมะโนดาวเคราะห์นอกระบบ มันแสดงให้เห็นว่าดาวพฤหัสบดีร้อนไม่ใช่ดาวเคราะห์ประเภทที่พบได้บ่อยที่สุด พวกมันเป็นเพียงสิ่งที่ง่ายที่สุดที่จะมองเห็น ประเภทที่พบบ่อยที่สุดไม่ปรากฏในระบบสุริยะของเรา: โลกระหว่างขนาดของโลกกับดาวเนปจูนซึ่งอาจเป็นซุปเปอร์เอิร์ธที่เป็นหินหรือดาวเนปจูนขนาดเล็กที่เป็นก๊าซ
และเคปเลอร์เปิดเผยว่าในกาแลคซีมีดาวเคราะห์มากกว่าดาวฤกษ์ ดาวฤกษ์หลายพันล้านดวงในทางช้างเผือกควรมีอย่างน้อยหนึ่งโลกในวงโคจรของมัน
แต่กล้องโทรทรรศน์ไม่เคยบรรลุเป้าหมายในการค้นหาโลกอื่นเลย
เคปเลอร์ต้องผ่านสามครั้งเพื่อยืนยันการมีอยู่ของโลก นั่นหมายความว่ากล้องโทรทรรศน์ต้องจ้องเป็นเวลาอย่างน้อยสามปีเพื่อค้นหาดาวเคราะห์ที่โคจรรอบระยะทางที่แน่นอนของโลก
ภายในปี 2013 หลังจากสังเกตมาสี่ปี วงล้อปฏิกิริยาการทรงตัวของเคปเลอร์ครึ่งหนึ่งล้มเหลว กล้องโทรทรรศน์ไม่สามารถรักษามุมมองที่ไม่กะพริบของส่วนเดียวกันของท้องฟ้าได้ นักวิทยาศาสตร์ภารกิจได้ตั้งโปรแกรมกล้องโทรทรรศน์ใหม่อย่างชาญฉลาดเพื่อดูดาวดวงอื่นในช่วงเวลาที่สั้นลง แต่ดาวเคราะห์ส่วนใหญ่พบว่าโคจรรอบดาวฤกษ์ของพวกมันมากกว่าที่โลกทำ ซึ่งหมายความว่าพวกมันไม่สามารถเป็นแฝดของโลกได้
ในที่สุดKepler ก็หมดเชื้อเพลิงในปี 2018โดยไม่มีแอนะล็อก Earth ที่แท้จริงอยู่ในสายตา
เมสเซอรีเล่าถึงการประชุมดาวเคราะห์นอกระบบที่ MIT ในปี 2011 ซึ่งมีการสนทนามากมายเกี่ยวกับการตามหาฝาแฝดของโลก
“มันเป็นความตื่นเต้นสูงสุด บางทีเราอาจจะค้นพบดาวเคราะห์ดวงนี้ในอีกสามปีข้างหน้าหรือห้าปีข้างหน้า รู้สึกใกล้ชิด” เธอกล่าว “สิ่งที่น่าสนใจคือในช่วง 10 ปีที่ผ่านมามันยังคงรู้สึกใกล้ชิดกันมาก”
แต่นักดาราศาสตร์ได้ตระหนักแล้วว่าพวกเขาอาจไม่จำเป็นต้องใช้ระบบอนาล็อกของโลกเพื่อค้นหาดาวเคราะห์ที่สิ่งมีชีวิตสามารถดำรงอยู่ได้ โลกหินที่โคจรรอบดาวฤกษ์ที่เล็กกว่าและมืดกว่าดวงอาทิตย์นั้นหาได้ง่ายกว่า และอาจเป็นมิตรกับชีวิตพอๆ กัน
Charbonneau เป็นผู้นำอีกครั้งโดยเริ่มโปรแกรมที่เรียกว่า Mearth ในปี 2008
เพื่อตามล่าหาดาวเคราะห์ที่อาศัยอยู่รอบดาวแคระ M ที่อ่อนแอโดยใช้กล้องโทรทรรศน์ขนาดเล็กแปดตัวในรัฐแอริโซนา (รวมทั้งอีกแปดแห่งในชิลีที่เพิ่มเข้ามาในปี 2014) ภายในหกเดือน Charbonneau และคณะได้ค้นพบซุปเปอร์เอิร์ธที่มีชื่อว่า GJ 1214bซึ่งน่าจะเป็นโลกน้ำ — อาจจะเปียกเกินไปสำหรับชีวิต
European Southern Observatory เริ่มต้น TRAPPIST สำหรับ TRAnsiting Planets and PlanetesImals Small Telescope สำรวจจาก La Silla ประเทศชิลีในปี 2010 กล้องโทรทรรศน์อีกตัวหนึ่งที่Oukaïmeden Observatory ในโมร็อกโกได้ออนไลน์เพื่อค้นหาดาวเคราะห์ที่โคจรรอบดาวซีกโลกเหนือในปี 2016 ในกลุ่มนั้น การค้นพบของการสำรวจคือระบบTRAPPIST-1ของดาวเคราะห์ขนาดเท่าโลกเจ็ดดวงที่โคจรรอบดาวแคระ M เพียงดวงเดียว ซึ่งสามดวงอาจอยู่ในเขตเอื้ออาศัยได้ ( SN: 3/18/17, p. 6 )
ภาพประกอบของระบบดาวเคราะห์ TRAPPIST-1
ดาว TRAPPIST-1 มีดาวเคราะห์เจ็ดดวง (แสดงในภาพประกอบของศิลปิน) ซึ่งทั้งหมดอาจมีองค์ประกอบที่เป็นหิน ดาวเคราะห์อย่างน้อยสามดวงอาจมีอุณหภูมิที่ดีสำหรับชีวิต
JPL-คาลเทค/NASA
ผู้สืบทอดของ NASA ต่อ Kepler, TESSหรือ Transiting Exoplanet Survey Satellite ได้สแกนท้องฟ้าทั้งหมดตั้งแต่เดือนเมษายน 2018 เพื่อหาดาวเคราะห์ขนาดเล็กที่โคจรรอบดาวฤกษ์ที่สว่างในเว็บสล็อต , สล็อตแตกง่าย
